Pocztowka od Wojciecha Killara
|
Jerzy Binkowski wspomina Wojciecha Kilara
 
Pocztowka od Killara %Jerzy Binkowski%
Pocztówka od Wojciecha Killara do J. B.

Trzymam słuchawkę telefonu. Drżę cały. Sucho w gardle. Być może zaraz usłyszę głos Osoby, którą postrzegałem jako kogoś z wielkiego świata artystycznego, któremu ja nie dosięgam do kolan. „Wojciech Kilar. Słucham.” Nieco schrypniętym i pełnym napięcia głosem przedstawiam się. Pytam, czy zechciałby Pan Profesor wraz z Małżonką Barbarą, przyjąć od grupy twórców Białegostoku, nagrodę : „LAUR IZABELLI ELŻBIETY Z PONIATOWSKICH BRANICKIEJ – za zaangażowanie w poszukiwaniu sensu życia, głębokiej radości życia i nadziei”.

Profesor Wojciech Kilar był zaskoczony przede wszystkim „podwójnością” nagrody. Tłumaczyłem swój pomysł – pomysł kustosza nagrody: „Twórca najczęściej jest zabezpieczony i wolny od trosk przyziemnych, poprzez oddanie i miłość małżonki”. Pomysłem był zachwycony. Po chwil przeszliśmy do omówienia ewentualnych szczegółów technicznych: terminy, transport, wzajemna komunikacja.

I przeszedłem do wątku najtrudniejszego: „Panie Profesorze, ale nasza nagroda nie jest gratyfikacją finansową. LAUR będzie jedynie statuetką…” Stawałem się przy telefonie coraz mniejszy i coraz bardziej zawstydzony. Usłyszałem lekki śmiech i słowa – „Ależ, Panie Jerzy, wszystko w porządku. Jestem już do tego przyzwyczajony”. Pan Profesor starał się mnie podnieść na duchu.

Wiele zdarzeń następowało, aż wreszcie Wojciech Kilar dokonywał kolejnego nagrania swojej kompozycji w Warszawie. Stąd już jest znacznie bliżej do Białegostoku niż z Katowic.

Dowiedziałem się, że ulubioną marką samochodu Pana Kilara jest mercedes. Poprosiłem dealera marki Mercedes w Białymstoku o przywiezienie i odwiezienia Laureata. Firma ta wywiązała się ze swoich zobowiązań – podarunku bez zarzutu.

 

 

 

Wręczenie LAURU – 23.04.2004 r. –  poprzedziła Msza Św. w barokowej świątyni (gdzie w podziemiach spoczywają doczesne szczątki Izabelli Elżbiety Branickiej). Główne uroczystości miały miejsce w Aula Magna Pałacu Branickich.

 

I na zawsze we wdzięcznej pamięci pozostanie wielce utalentowany człowiek, pełen ciepła, skromności i głęboko ludzkiej życzliwości. Jego listy są dla mnie i mojej Żony rodzajem relikwii.                           Po uroczystym wręczeniu LAURU (23.04.2004 r.) Pan Wojciech Kilar napisał => Zobacz list

Jerzy Binkowski

Zdjęcia pochodzą z archiwum domowego Jerzego Binkowskiego:

Podobne wpisy: