serce %Jerzy Binkowski%
|

Dziś proponuję wiersze trzech poetów: Janusza Andrzejczaka, Jerzego Binkowskiego, Wojciecha Miotke.

 

Serce i grzech

 

serce %Jerzy Binkowski%
fot. Janusz Andrzejczak

Styczeń, luty, marzec…
czerwiec, lipiec, sierpień…
Grzech Ci przynoszę w „darze”
grzechem przysparzam cierpień

 

A chciałbym pójść za Tobą
nauczycielu, rabbi
żeby mój grzech do końca
po wieczność mnie nie zabił

 

Wierzę, że się swym grzechem
do końca nie uśmiercę
bo gorejące czuwa
nade mną
Twoje Serce

 

                                     Janusz Andrzejczak

 


 

Na Boże Ciało

 

lipinski 1 0 %Jerzy Binkowski%
Hipolit Lipiński- Procesja Bożego Ciała przed Kościołem św. Barbary w Krakowie, 1881 r.

Na czerwcowym niebie
tęcza jak obrączka
barwne przymiarki czyni

 

kolory spłynęły na brzezinę
lilaki piwonie rumianki
i dziewczęce wianki

 

mirabelka wiśnia jabłoń i grusza
miodowa smagliczka
powaga lekarskiego mniszka

 

Z zachwytu na kolana padam
i po łacinie gadam jak najęty
ministrant w Boże Ciało

 

Święty Święty Święty

 

Pleni sunt caeli et terra gloria Tua
Hosanna in exscelsis

 

                                            Jerzy Binkowski

 

 


 

Serce Gorejące

 

brzozki %Jerzy Binkowski%
fot. Janusz Andrzejczak

– a Bóg gdy tworzyć będzie nowe Niebo i Ziemię
czy wróci po śladach i odnowi dzieła swe dobre
na zewnątrz tylko psy* wyrzuci i guślarzy plemię
lecz nocy rozgwieżdżonej piękno ocali nadobne

 

gdy lampa Słońca zagaśnie i Księżyc pobladnie
za granicą Edenu czy rosnąć wciąż będą owoce
między rynkiem miasta i rzeką widać wyraźnie
krzyż co trud oświetla przeklęty dotąd jak oset

 

– a może trwa wciąż rozpoczęty proces genesis
człowiek dobry z natury i religie wiodą do Nieba
kłamstwo i grzech pokój i łaska ciałem złączeni
jak wilk z jagnięciem na łąkach mogą już legać

 

alboż i nową materię Bóg odłączy gwałtownie
i w proch góry obróci donośna aniołów trąba
wody spokojne jako piołun spienią się gorzkie
trawa zielona ognia z chmur wyroku wygląda

 

niezmiennie do stóp kłania się wiatru feretron
i w procesji Serce wstępuje w Hostyi nadzieję
co było jest i co będzie przemienia się w jedno
dusze przyzywa i obietnicą stworzeniu goreje

 

                                                              Wojciech Miotke

 

*określenie rozpustników w Apokalipsie

 

 

 

Podobne wpisy: