nieporni %Jerzy Binkowski%

nieporni %Jerzy Binkowski%W pierwszym dniu festiwalu (środa – 28.09.2016)  podszedłem do prowadzącego konferencję prasową pana Marcina Wikło i powiedziałem „na ucho”: „ Ten festiwal mógłby być propozycją  nie tylko dla młodzieży, która tłumnie wypełniała sale projekcji filmów, ale dla dorosłych, których historia wymanipulowała, oszukała i utrudniła kształtowanie tożsamości Polaka niepokornego i niezłomnego a tym samym dumnego honorem tych osób, które życiem zaświadczyły o miłości ojczyzny – Polski”.

nieporni02 %Jerzy Binkowski%Prezentacji festiwalowych było około trzydziestu. Nikt z żywych a obecnych, nie był w stanie obejrzeć wszystkich tytułów. Moim największym idolem, najwierniejszym sprawie honoru, była spacerująca wśród uczestników Pani Maria Dłużewska To właśnie Jej wręczono drugiego dnia PLATYNOWY OPORNIK !

Pamiętam wizytę aktorów teatrów warszawskich w Białymstoku w 1984 roku, z programem muzyczno-poetyckim do wierszy Zbigniewa Herberta. Spała w naszym mieszkaniu. Pewnie tego drobnego faktu nie pamięta, wśród natężenia emocji minionego trzydziestolecia. Pani Maria Dłużewska po dramacie nad Smoleńskiem reżyserowała znaczące filmy: Mgła (2011) – scenariusz i reżyseria (wspólnie z Joanną Lichocką), Pogarda (2011) – scenariusz i reżyseria (wspólnie z Joanną Lichocką), Córka (2012), scenariusz i reżyseria, Testament (2013) – scenariusz i reżyseria, Polacy (2013) – scenariusz i reżyseria, Dama – (2015) – scenariusz i reżyseria oraz Ksiądz (2016) – scenariusz i reżyseria. Właśnie film odkrywający dokumenty manipulacji podczas śledztwa w sprawie zamordowania księdza Jerzego Popiełuszki był tą prezentacją filmową, która zwieńczyła drogę niezłomnej i niepokornej Pani Marii Dłużewskiej do PLATYNOWEGO OPORNIKA.

nieporni03 %Jerzy Binkowski%Inną Kobietą, której obecność nadawała wymiar wręcz metafizyczny festiwalowi, była Pani Lidia Lwow – Eberle. Ona latem 1943 wstąpiła do oddziału partyzanckiego AK ppor. Antoniego Burzyńskiego “Kmicica”. Oddział ten został 26 sierpnia 1943 podstępnie rozbrojony i częściowo wymordowany przez sowiecką brygadą partyzancką dowodzoną przez płk. Fiodora Markowa. Po tym wydarzeniu “Ewa” przeszła do 5 Brygady Wileńskiej AK mjr. Zygmunta Szendzielarza “Łupaszki” i została tam sanitariuszką. Brała udział w wielu walkach Brygady, m.in. z Niemcami pod Worzianami 31 stycznia 1944, gdzie została ranna, i ze zgrupowaniem sowieckiej partyzantki pod Radziuszami 3 dni później. W sierpniu 1944 przeszła wraz z Brygadą na Białostocczyznę. Mianowana podporucznikiem. Po śmierci żony mjr. “Łupaszki” Anny w lutym 1945 Lidia Lwow została jego towarzyszką życia. 30 czerwca 1948 aresztowana wraz z “Łupaszką” w Zakopanem, 2 listopada 1950 skazana przez sędziego mjr. Mieczysława Widaja na karę dożywotniego więzienia. Wyszła na wolność w 1956. W III RP działa w środowiskach kombatanckich byłych żołnierzy AK. Film konkursowy o „wyklętej i niezłomnej” nosi tytuł „Cztery życia Lidii Lwow”.

nieporni04 %Jerzy Binkowski%Spośród filmów, które ja widziałem, na szczególną uwagę zasługuje rodzinna produkcja Polaków mieszkających w Stanach Zjednoczonych: „Jedwabne – Świadkowie – Świadectwa – Fakty”, film dokumentalny w reżyserii Elżbiety i Wacława Kujbidów.

Autorzy jedynie przez chwilę koncentrują się na szczegółach i przepychankach ideologicznych. Oni przede wszystkim rysują szeroką panoramę dramatycznych kolei losów obywateli polskich na ziemi łomżyńskiej, pokazując szeroką panoramę strategii wojennej Niemców i Sowietów, których cechą zbrodniczą było zasiewanie terroru, strachu i beznadziei w sercach ludzi na podbitych przez nich ziemiach. Film jest pełen dokumentalnych zdjęć i filmów ze straszliwych mordów, ludobójstwa na Polakach i Polakach żydowskiego pochodzenia.

Organizatorzy zapraszali na tzw. panele dyskusyjne po filmach. Natężenie konkursowych prezentacji było jednak tak duże a czasu na rozmowy tak niewiele, że wstrzymałem się od ugłośnienia myśli chodzącej mi po głowie od kilku miesięcy. Otóż chcę zwrócić uwagę na analogie między zbrodnią dokonaną przez Niemców w Białymstoku, dwa tygodnie wcześniej. Tuż po wszczęciu wojny z Sowietami, Niemcy wymordowali w Białymstoku identyczną techniką unicestwiania, 25.06.1941r., około 800 – 1000 osób – Polaków żydowskiego pochodzenia; spędziwszy ich do największej Bożnicy, zaryglowawszy wejścia, spalili niewinnych ludzi i ich wspaniałą świątynię. Tego dnia rozstrzelano na ulicach miasta jeszcze około 1000 ludzi. Warto także przypomnieć sobie, że statystycznie w Białymstoku było wówczas około 60 % Polaków żydowskiego pochodzenia. Wśród mieszkańców byli Rosjanie, Niemcy i rdzenni Polacy.

Analogia do wydarzeń w Jedwabnem jest tak wyrazista, że już więcej nie będę sugerował. To był terror niemieckich morderców, który podbijają nowe tereny, tym razem należące do CCCP.

 

nieporni05 %Jerzy Binkowski%Jako wydarzenie towarzyszące festiwalowi filmowemu wystąpiła grupa teatralna z Tarnowa – TEATR NIE TERAZ za spektaklem WYKLĘCI, w reżyserii Tomasza Żaka.

Jestem zachwycony ascezą środków teatralnych, prostotą i głębią znaków teatralnych. Scena, gdy kochające Kobiety przynoszą swoim mężczyznom porządnie wyprane i pięknie złożone białe koszule, aby ich przebrać w drodze do partyzanckiego lasu, postrzegam jako piękny symbol udziału kobiet w losie niepokornych i niezłomnych. Wzruszające jest przypomnienie przysięgi żołnierskiej składanej na znaku Krzyża Świętego.

Przeżywając tematy o ludziach-żołnierzach niepokornych, niezłomnych i nieobecnych w dotychczasowej świadomości historycznej przeciętnego Polaka siedemdziesięciolatka, dostrzegłem kolejną przestrzeń bohaterskich działań Polaków w czasie wojny z Niemcami i Sowietami, absolutnie i beznamiętnie pomijaną w nauczaniu historii. Czytam najnowszą książkę Pani Ewy Polak-Pałkiewicz pt. „Powrót pańskiej Polski” (Wydawnictwo LTW Łomianki 2016, ss.400) i wstrząsają mną opisy-szkice bohaterstwa i bezgranicznego oddania wszystkiego, co posiadali – łącznie z życiem – Polaków, ziemian – grupy ludzi najbogatszych materialnie i duchowo. Któż z nas wie, że Armia Krajowa wypełniała swoje żołnierskie działania przy wsparciu materialnym ziemiaństwa polskiego? Tworzyli zaplecze: szpitalne, edukacyjne, żywnościowe i opiekuńcze. Ginęli upokarzani i torturowani w niemieckich obozach koncentracyjnych, torturowani w aresztach ale nikt spośród nich nie wydał drugiego. BÓG – HONOR – OJCZYZNA.

VIII Festiwal Filmowy NNW, mimo że już prawie zamknięty, niech otwiera przestrzeń do wzrastania w poczuciu wiary, nadziei i mądrości narodowej.

 

Podobne wpisy: