Ta dziewczyna, uosobienia cech zwycięzcy wie, jaka była droga do zwycięstwa: wspólnota rodzinna (mądrość i oddanie rodziców), trening, ugruntowywanie nawyków, zdobywanie niepowtarzalnych umiejętności potrzebnych do urzeczywistnienia celu: wygrać turniej wielkoszlemowy. Wie także, że nie ma sportowca, który nie pozna smaku porażki. Chce być przygotowana na przegraną. Z przegranych walk, z popełnionych błędów i rozpoznanych słabości będzie budowała swój los.

Sport dzisiaj nie jest już metaforą życia. Sport od życia różni się tym, że w nim obowiązują reguły, czyli umowy których należy przestrzegać. Sędziowie są strażnikami reguł – precyzyjnie określonych reguł. W tenisie, który jest symbolem elitarności, sędzia odejmuje punkty za użycie wulgarnego słowa, jako komentarza do zaistniałej w grze sytuacji. Sędziowie uczą się brzmień słów nieprzyzwoitych w różnych językach, aby czuwać nad nieskazitelnością moralną walki na korcie. Sędziowie pozbawiają uczestników zawodów złotych medali, gdy laboratoria poinformują o użyciu przez medalistę środków dopingujących, które zniekształcają umowę sportową: równość. W niektórych dyscyplinach sędziowie wyrzucają z boiska nie tylko chamsko zachowujących się zawodników, ale także trenerów. Ukarani za przekroczenie reguł ponoszą odpowiedzialność. Gdyby zrezygnowano z sędziów, którzy zobowiązani są do rzetelnego rozpoznawania granic nie do przekroczenia, sport upodobniłby się do dramatycznej codzienności życia we współczesnym świecie.

W życiu sugeruje się, że nie ma reguł. Nie ma zwyczaju wyrzucania z „boiska” za chamstwo, kradzież, kłamstwo, oszczerstwo. Sędziowie dołączają do gry na boisku. Kopią oraz bluzgają w stronę „bramki” upatrzonego wroga. W gazetach pisanych po polsku a sponsorowanych przez niemieckich inwestorów, zaprzecza się kulturze, historii oraz religii wspólnoty narodowej. Nie karze się głupców, którzy w instytucjach europejskich zniekształcają, fałszują polską rzeczywistość. Powiem więcej: sędziowie i ogromna większość walczących w życiu, zaprzecza istnieniu niezmiennych w każdych warunkach ZASAD. Bezdyskusyjnych zasad: „Czcij ojca swego i matkę swoją”, „Nie zabijaj”, „Nie cudzołóż”, „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”.

Moim zadaniem jest zadbać o osobisty poziom elitarności ducha. Pragnę uczestniczyć w grze i tęsknię za grą o czystych regułach. Niespokojny jestem tym bardziej, im częściej posiłkuję się refleksją czerpaną ze środków masowego przekazu. Ach, jakie „głębokie” interpretacje, „wizje” przyszłościowe, iluż epidemiologów i specjalistów od tajnych służb!

Iga Świątek zwierzyła się, że w sytuacjach ogromnego napięcia rezygnowała z myślenia o swoich oczekiwaniach i pragnieniach, a skupiała się na tym, co mogła w danym momencie zrobić: sprawdzała prawidłowe ustawienie stóp, sprawdzała wysokość słońca, brała rytualny oddech przed serwem i przypominała sobie, że granie w tenisa sprawia jej ogromną radość.

Jerzy Binkowski